درگیر یه سری کارا بودم و زیاد به اینترنت سر نمیزدم ولی دیروز یه چیزی دیدم که یه کم واسم سنگین تموم شد!!
دیروز تا حالا هی یاد ضرب المثل های قدیمی میفتم!!
بشارت باد بر شما که بادمجون هم شده جزء میوه ها!!
از قدیم گفتن تا وقتی صفر رو ننوشتی، عددی نیست ولی وقتی که نوشتیش دیگه واسه خودش عددی میشه!! اونم از نوع افراشتش!!
هی بزرگانی که معلممونن میگن حرص دنیا رو نخورید ، دنیا دو روزه !! بعضی ها با گردن افراشته میگن : " آره!! دنیا ٢ روزه ! ٣ روز هم تو راهیم ، میشه ۵ روز !! پنجشنبه جمعه هم تعطیله و هفته تموم میشه!! دوباره دنیا ٢ روزه و ... "
دلسوز ها میگن که برادر من ! اون گردن افراشتتو کمی بیار پایین و دور و برتو نگاه کن ببین اگه دوره دیگه ای بود شغلت چی بود؟؟ واقعا یادت رفته از کجا رسیدی به اینجا؟؟ راستی تو مگه سنت به زمان " عمو هوشنگ " قد میده؟ تو عنفوان کودکی رات نمیدادن اونجا ها !!
یا اینکه فکر کردی کسی یادش میره به خاطر حرف مرادت ، آقای خاص!! یهو از 50 کیلو رسیدی به 170 کیلو؟؟ اگه فکر میکنی کسی یادش میره حداقل یادت خودت بیار !!
بیخیال!! این صفر رو نمینویسم!! چون تا ننوشتمش عددی نیست!!
زمونای قدیم یه آدم پیزوری میاد یه لگد میزنه به شیر علی قصاب ، گردن کلفت شهر !! که یه کتکی بخوره و اسمش تو زبون ها بیفته! حالا هم هر کی میخاد یه عددی به حساب بیاد ، میاد یه نیشگونی از روضه خون ها و هیئت ها میگیره!! زحمتش رو کس دیگه میکشه ، رای رو کس دیگه جمع میکنه ، کت شلوار پوشیدن و مسئولیت گرفتنشون میرسه به مومنان مسجد ندیده ی گردن افراشته!!
