گر بر سر نفس خود امیری مردی...

کاش این جمعه قائم بیاید!...

بهاریه | فروردین 1394

بسم الله الرحمن الرحیم

فاطمیونی های عزیز سلام

عید امسال پر از بوی گل یاس شده است
و پر از خاطره ی گندم و دستاس شده است
همه ی دشت گواهند که با بوی بهار
عطر یک خانه ی آتش زده احساس شده است
چینش سفره امسال تفاوت دارد
سین هر سفره ، سلامی است که بر یاس شده است
روضه ی چادر خاکی همه جا پیچیده
سیب ها طعم خوش کوثر و اخلاص شده است
ابر ،در هیات یک مستمِع مداحی است
بس که می گرید و دل نازک و حساس شده است
جان گل های جهان پیشکش یاسی که
زخمی سیلی باد و ستم داس شده است ...

بهاریه امسال را هدیه میکنیم به مادر مهربانی ها

فرودین ماه یکهزار و سیصد و نود و چهار، به نام مراسم فاطمیه و بدرقه رقم خورد

بدرقه ای که زیر باران ، تماشایی شده بود

لوح فشرده این مراسم به دلیل مشکلات فنی تا کنون منتشر نشده، اما اخبار حاکی از آماده شدن مقدمات انتشار این مراسم است.

بی مقدمه !

بهاریه فرودین 1394

دانلود

فاطمی باشید

صبحت بخیر آقای دوست داشتنی من...

برس به داد دل من آقا...

برس به داد دل من ...

برای دیدن رویت دلم مهیا نیست میان صحن دو چشمم برای تو جا نیست
ز بس که خانه ی یاران به رنگ دنیا شد دگر برای تو جایی به غیر صحرا نیست
 آیا ما واقعا منتظریم؟
واقعا صبرمون تموم شده؟
امام زمان کجای زندگی‌مون هست؟
 اگه صبح به صبح یِ سلام به آقا میدیم و عرض ادب میکنیم، تا آخر روز ادب و احترام رو به احترامش حفظ میکنیم؟
 میدونی کسی که صبرش تموم شده چجوریه...؟
دیشب خیلی از دوستان گفتن صبرمون تموم شده! پس چرا آقا نمیاد؟
 چه خوب یکی از شما دوستان گفت: «کم و کسری احساس نمی کنیم که به خاطرش صبر کنیم...»
 ببینم ما بیشتر منتظریم یا آقا؟ هیچ کسی انتظار رو مثل آقامون درک نمیکنه...
برس به داد دل من که بی کسی سخت است اگر چه مثل تو مردی غریب و تنها نیست...